fesih, -shi    Ar. fes¬ 
a. 1. huk. Verilmiş bir yargıyı kaldırma, bozma: Fesih kararı. 2. Dağıtma, dağıtılma: Parlamentonun feshi.
Güncel Türkçe Sözlük

 Kişi Adları Sözlüğü 
Fesih   Köken: Ar. 
Cinsiyet: Erkek
Geniş, açık, aydınlık.


 

sozluk.gov.tr/?kelime=rastgele